DUTLUK DERESİ DERİN ÖYKÜLER

Hani el ele tutuşurduk, kardeş olurduk

Oyunlar oynar, güler söylerdik

Bir çağlayan sesiydi sokağın sesi

Ezanlar, seyyar satıcılar, kahkahalar

Karışırdı ya birbirine yanık bir türkü gibi

Zaman, mekân, kan / ter

Bir aşağı mahalle, bir yukarı mahalle

Dutluk Deresi, hem de Hakimin Bağı

Her şey birbirine kavuşurdu

Gün nasıl da erken biterdi o zamanlar

Bir türlü anlamazdık

Oynamak, oynamak, oynamak

Bıkıp usanmadan oyun oynamak

Gam, tasa çok uzaklarda bir bilinmezdi

Çocukluk doldurmuştu tüm bahçeleri, bağları

Otlar diz boyu gelirdi o zaman bizlere

Çankırılı çocukluk arkadaşım Recai

Ne saf, ne tertemiz bir can insandır

Konu, komşu ve sohbet hiç bitmese

Çaydanlıkta çaylar hiç tükenmese

Sobalarda ateşler hiç sönmese

Dallas'ın Ceyar'ı amacına hiç ermese

Ne çok mutluluk hayalleri kurardık

Böyle yalın, böyle namuslu, böyle içten

Şinikli Kadir Amca ne mantıklı konuşur

Gülhanım Hala nice güzellikler açar

Necla Abla hep dertleşirdi annemle

Nazime Hala Kuran söyler diliyle

Kırıkkale'den gelip Zemci Amca'm der

Girerdi kapıdan apansız

Haskıs Bibi tüm babayiğitliyle

Hele Makbule Teyze gelende

Hacı Bektaş'ın, Kadıncık Ana'nın

Nefesini verirdi dualı ağzıyla

Ara ara giderdik Samsun Köprüsü ve de

Natoyolu'ndaki hısım akrabalara da

Büyük bir özlem giderir gibi

Sarılırdık birbirimize doya doya

Sanki başka bir şehre gitmenin heyecanıyla

Pazardan bir kitap aldı

Günün birinde annem bana

Okuduğum ilk kitaptı Arı Maya

Hep sevgi ve mutluluk dağıtan

Eğitip nice dersler veren çevresine ve de

Yorgunluktan hep bitap düşen

Bir gönüldü onunkisi

Kırk yıl olmuş

Aradan geçen

Günler ne de çabuk geçmiş böyle

Ne sokaklarda bir neşe

Ne mutluluk kalmış

Apartmanların gölgelerinde

Mamak Misket Mahallesi

Dutluk Deresi'nden

En son duydum ki

Ah Gülsüm Teyzeee, diye

Babaanneme yürekten seslenen ve

Her daim tertemiz giyinen

Yozgatlı Elif Abla da

Göçmüş bu diyardan

En erken emekli olan

Şakir Amca da yalnız kalmış artık

Bu fani alemde Hakk'ı zikrederken

Ayhan Aydın

27 Ekim 2021

Sokaklarda,

Okul bahçelerinde

Yıkılmış binaların

Bodrum katlarında

Barikatlarda

Gece alevlerinde

Soluksuz kalışının çırpınışı ve

Kısık sesidir

Sönük yıldızlar altında

İnildeyen çağrısı çocukluğumun

Ayhan Aydın

26 Ekim 2021

Alevi - Bektaşi Toplumunun Üstüne Çöken Çıkarcı Otokrat Zihniyet...

Can dostlar; Yola birlikte gidilmez, uzun yıllardır kurumlara çöken çıkarcı zihniyet buralardan bertaraf edilmezse, yolumuzun aydınlığı, değer ve ilkeleri yaşatılamazsa, Alevilik- Bektaşilik; Şiilik, Diyanet ve Diğer Devlet Kurumlarınca iyice asimile edilecektir.

Zamanla kurumlarda barınmak için hiçbir yasal gerekçesi olmadan istemedikleri üyeleri saf dışı edip, kendi ekiplerini (yıllar yılı CHP'yi bitiren "hizip" benzeri yapıyla) kendi kafadarlarından oluşturulan, gerekirse devlet yetkilileriyle açık / gizli görüşüp, kurumların ve Aleviliğin yararlarından ziyade kendi çıkarlarını korumak için manevralar yapan otokrat kafa Alevi - Bektaşi Yolu'na büyük zararlar vermektedir.

Kurumlara sadakatle, içtenlikle, bir menfaat beklentisi olmadan yıllar yılı emek veren, güç veren kişiler buralardan bilinçli bir şekilde dışlanmış, şimdi tüm Alevi kurumlarında merkezi bir disiplinle hareket eder gibi, ortak bir akılla hareket eden, bir kör zihniyet kurumlarımızı kuşatmıştır.

Artık 30 yıl önce birbirlerini "devletçi", "bölücü" gibi sıfatlarla suçlayan ve yıllarca yapay ayrımlarla toplumu gerip kendilerinin yerine sağlamlaştıran  sözde Alevi önderleri, seslerini kesmişler, bir meslek edindikleri, iş edindikleri kurumları maddi yönden de, manevi yönden de sömürmenin alışkanlığı içinde buraları tüketmekle meşgul olmaktadırlar.

Aslında hiçbirisinin birbirinden farkı olmaksızın, bu omurgasız, kurumları zamanla kişisel şirketleri gibi gören, en iyi Alevi olarak kendisini gören, yeri gelince birbirilerine küfrettikleri insanlarla suratsız bir şekilde çıkarları gereği aynı masada, daha acısı örneğin bir vali masasında buluşabilen bu sözde önderlerin tek dertleri bu kurumlardan hiçbir zaman gitmemektir.

Bunun en temel nedenlerinden birisi burnundan kıl aldırmayan, bu çoğu narsist kişilik bozukluğu olan, hokkabazların ana dertlerinin Alevilik - Bektaşilik olmamasıdır. Çünkü bunların özellikle son on yıllık çalışmalarına baktığınız zaman Alevilik'le ilgili çok ciddi bir çaba içinde olmadıkları görülmektedir.

Devletin ve belediyelerin nimetlerinden kişisel olarak yararlanma hastalığı, gözü dönmüş kimi bazı yöneticilere, bazı dedelere, bazı babalar iyi yerleşmiş görünüyor.

Bunlar buralarda kalmak için her türlü yol ve yöntemi kullanabilen insanlardır.

Gerekirse devletin tüm kurumlarıyla ve birimleriyle işbirliği yapıp, kendi kirli geçmişlerini de devletin örtmesi için ricacı olabilecek, kişiliksizleşmiş tipler buralardan gitmek istemiyorlar.

Bunların yazışmalarına, konuşmalarına bakın sanki o dergâhın kurucusu, orada yatan ulunun bizzat kendisi veya o kurumun şahsi olarak kişi olarak kendisi gibi yazılar, yorumlar yapmaktadırlar. Evlerinde oturup, başka hiçbir işleri, becerileri, çabaları olmadan bir asalak olarak bu kurumları yaklaşık 30 yıldır hiçbir utanma, arlanma, sıkılma duygusu olmadan yöneten bu bezirgânlar Alevi - Bektaşi toplumunun önündeki en büyük engellerdir.

Ama bunlar; buralardan gitmemek için hiçbir toplumda olmayacak şekilde yol ve yöntemlere başvurmaktadırlar.

Bu böyle olunca gerçek aydınlar, gençler, kadınlarımız bu kurumlarda varlık gösterememektedirler.

Çok solcu göründüğü halde rakı masasında sağcılarla kafa tokuşturan kimliksizleri mi, başkasının kitaplarından çalıntılar yapanları mı, dergâhta içip içip dergâhın içine pislediği için demir çubuklarla hastanelik edilinceye kadar dövüldüğü halde buradan gitmemeyi başarıp, yine sarhoş olunca insanlara höyküren, saldıran onları tehdit eden pislik tipleri mi dersiniz...  Hangi birisini yazalım. Bunları yazınca da çok ayıp oluyor, bizim açıklarımızı yazmayın, diyenler oluyor. Sanki kendileri çok dürüstler. Belediyeleri, devlet kurumlarını Alevilik görüntüsü altında kendilerine, yakınlarına menfaat sağlamak için kullanan zavallılar...

Hangi birinizi temizsiniz bu konuda söz söylüyorsunuz?

Alevi - Bektaşi kamuoyuymuş; bırakın bunları, vaz geçin kimseyi kandıramazsınız artık.

Aleviliğin - Bektaşiliğin hangi değerleri bu kurumlarda yaşanıyor... Kırılmadık gönül kalmadı, yapılmadık hata kalmadı... Hangi birisi onarıldı... Buralarda Alevilik - Bektaşilik Yolu, Erkânı, Kültürü, Gençliği ve Geleceği İçin Neler Yapıyorsunuz? Teker teker yazın okuyalım.

Sözde Aydınlarımızdan da hiç ses seda çıkmaz...

Onlar da bu toplumun bir yansımasıdır nihayetinde...

Televizyona çıksın, kitap imzalasınlar, internette yüzlerce beğeni alsınlar, alkışlansınlar, keyiflerine baksınlar...

Hiçbir soruna el atmayan, ateşe el atmayan bu toplumun kaymağını yemek isteyen sözde Alevi yazarlar.

Alevi kurumlarını eleştirirsek, bizim kitabımız satılmaz, bizi çağırmazlar, insanlarla mı uğraşıp psikolojimi mi bozacağım, diyen tipler nihayetinde...

Aleviliği kullanıp, bundan menfaat elde edeceksin, ama sorunlarıyla uğraşmayacaksın, bu topluma yararlı öneriler / projeler ortaya koymayacaksın. Koyar gibi görünürsen de kendi kitabını, çalışmalarını ön plana çıkaracaksın...

Recep Tayyip Erdoğan nihayetinde başımızdan elbette gidecektir ama şu anda görünen o ki, Alevi - Bektaşi toplumunun üstüne çöken bu karanlık kafanın gideceği görünmüyor.

Can dostlar; bu kemikleşmiş pis yapı, kokuşmuş yapı, çıkara bulanmış yapı bu toplumun önünden alınıp yok edilmezse, bu toplum bunlardan temizlenmezse; bu toplum her türlü tehdide çok daha açık hale gelecektir.

Bence şu anda devletin himayesine girmeyen hemen hiç bir özgün Alevi Kurumu kalmamıştır. Çeşitli belediyelerin himmetine muhtaç, kendisi bir çözüm üretemeyen hazırcı, asalak kafa...

Günü birlik işlerle uğraşan, cenaze, lokma vs. hizmetleri yapan bir sosyal hizmet binalarına dönüştürülen, özünü kaybetmiş, kimliğini kaybetmiş bu yapılar yani sözde cemevleri, sözde Alevi kurumları hızla bir camiye, Alevi toplumunu da aynen Camii cemaati gibi Cemevi cemaati yapısına mahkûm edilmektedir. (Bunları da daha ayrıntılı yazacağım...)

Can Dostlar; işbirlikçi, çıkarcı bu yapılar Şiiliğin, Diyanet ve Devletin tüm kurumlarının çok ciddi çalışmalarıyla hem Türkiye'de hem de somut örneklerini gördüğümüz gibi Balkanlar'da Sünniliği Alevi - Bektaşi toplumunun içine iyice girmesine sebep olmaktadırlar.

Alevi - Bektaşi kurumlarının ve sözde temsilcilerinin bu konuda hemen hiçbir çabaları yoktur. Çünkü bunların Alevilik - Bektaşilik diye bir dertleri kalmamıştır.

Benim acı gözlemlerim, acı dilem böyle söylüyor...

İster beğenin ister beğenmeyin...

Ama her daim muhabbetle kalın...

Aşk ile...

Ayhan Aydın

21 Ekim 2021

Duruşma Günü

Sinan Boztepe'yle Çerkezköy'deki duruşmamız bugün 2. Asliye Ceza Duruşma Salonu'nda yapıldı.

Hakaretten dolayı sanık olarak hakim karşısına çıkarken her zamanki gibi gerçekleri dile getirdim.

Mahkeme heyetine Sinan Boztepe'yle kişisel bir derdimin olmadığını, Aleviliğin değerleriyle yaşayan ve yaklaşık 30 yıldır Alevilik - Bektaşilik konusunda araştırmalar yapan bir yazar olarak davamın Alevilik davası olduğunu belirttim.

Aleviliğin inanç sisteminin yüzyıllardır belli olduğunu; cem, dede, saz ve diğer uygulamalarının bizim asıl yapımızı belirlediğini söyleyerek Aleviliğin büyük bir kuşatma altında, asimilasyonlarla çevrelendiğini söyledim.

Caferiliğin / Şiiliğin bir başka inanç yapısı olduğunu Aleviliğin ise tümüyle bu yapıdan farklı bir öğreti olduğunu dile getirdim.

Şiilik'teki namaz, ramazan orucunun Alevilik'te bulunmadığını ama Şii misyonerlerin Aleviler üzerinde ciddi çalışmalarının olduğunu dile getirdim.

Sinan Boztepe'nin Cem Vakfı'nda kendisini "dede", saz çalan birisi olarak tanıttığını zamanla bunu bırakarak Şii inancını benimsediğini belirttim.

Kişilerin kendi inançlarını bırakıp başka bir inancı benimseyebileceklerini, Sinan Boztepe'nin de böyle bir Hakkı olduğunu, Şiiliği benimsemiş birisi olabileceğini ama meselenin farklı olduğunu mahkeme heyeti karşısında dile getirdim.

Sinan Boztepe'nin konuşmalarıyla, yazılarıyla Şiiliği Alevilik olarak anlattığını, Aleviler üzerinde Şii asimilasyonu yaptığını, Çerkezköy'de kendi kurduğu merkezin bir Şii merkeziyken ismini "dergah" olarak kullandığını, halen kendisini Alevi dedesi olarak tanıtıp, asimilasyonuna devam ettiği için sosyal medya üzerinden kendisini eleştirdiğimi açıkladım.

Sinan Boztepe ise, benim kendisini "taraftarlarıma" "hedef gösterttiğimi", kendine hakaretlerde bulunduğumu söyledi.

Ben ise, bir taraftar kitlemin olmadığını, kimseyi hedef göstermediğimi söyledim.

Karşılıklı konuşmalar sonunda, delilerin ve mütalaların tamamlanması için duruşma tarihi 16 Şubat 2022 tarihine ertelendi.

Davanın başından beri beni yalnız bırakmayan, bilgisi, duyarlılığı ve çabaları nedeniyle Av. Muhterem Aktaş'a; arayarak, sorarak, mesajlarıyla beni yalnız bırakmayan can dostlara ve kurumlara ve bizzat duruşmaya gelen çok sevgili Yazar dostlarım; Mehmet Kabadayı'ya, Kamber Özcivan'a, Muharrem Kalkan'a da ayrıca teşekkür ediyorum.

Muhabbet ehline saygılarımla.

Ayhan Aydın

29 Eylül 2021

Seni Gidi Barut Fıçısı

Arada yokluyorsun, zorluyorsun

Zannetme ki farkında değilim

Sarsıyorsun kökünden, gövdesinden

Velhasın çok kuvvetlisin anlıyorum

Kimileyin oturtup, kimileyin

Yaslıyorsun asırlık bir çınara

Darbeler indiriyorsun zaman zaman

Hem de çok yumuşak

Bir boksör nezaketinde

İt gibi solutup, tuz gibi terletiyorsun

Apansız yakalıyor beni

En olmadık anlarımda

Dallarıma sızan ince sızıların

Dizlerime hükmün yok daha

O başka bir meseleden

Dost musun, düşman mısın?

Be hey sarmaşık yaratılışlı

Ahtapot kılıklı, sırnaşık huysuz!

Haydi be, haydi oradan arsız

Sen mi korkutacaksın beni?

Ha, ha, ha...

Yahu ben yanardağların dibinde

Okyanusların girdaplarda

Karlı dağların fırtınalarında

Yaşamaya alışmış bir canım

Beni yenecek de sen olsan bari

Her insan da olup da kimisini

En mutlu gününde alan

Seni gidi barut fıçısı, kızıl yumruk!

Ben ne yumruklar yedim bunca yıl

Senden mi yılacağım

Hadi oradan vakumlu pişpirik surat

Ayhan Aydın

25 Ekim 2021