Nereye Gidersen Git Peşini Bırakmaz Bu Yalnızlık, Bu Geçim Derdi

Nice insanlar gördüm ben bu sokaklarda

Kimi üzgün, kimi kahırlı

Kimisi de epey bezgin bu hayattan

Kimi verirsin almaz bir selam

Kimisi ise pek mi pek yaman

Kiminin yok giymeye bir donu

Kimisi gizlemiş kinini iki dudağının kıvrımlarına

Kimisi ise kimsesizliğini derin bakışlarına

Soluyor öfkeyle burnunun kıllarına kadar

Haz alarak ilaç içer gibi sigarasını kimi

Sana yarım dil ucu da olsa

Gülümseyişiyle dokunuyor kimi

Kimi geçen mutlu anları anıyor

Alın çizgisindeki inip kalkmasından belli

Kimisi de açlığını bastırıyor, bastırıyor

Derin suskunluğunda

İki büklüm elinde sığındığı bastonu

Bir tutam şirin sakalı bir Nasrettin Hoca kimi

Kimisi de

El aman dileniyor, biraz güç için yalvarıyor Hakk'a

Bir yanı çökmüş tarihi yapılar gibi

Kiriş gibi destek arıyor bükülmüş de olsa bacaklarından

Pek neşeli, çok neşeli gülüp geçiyor hayata İskambil kağıtlarında hüznünü dağıtıyor,

Sırtında hala mı diye bakılan küfesiyle

Ayva satıyor titrek sesiyle kimisi

Kehribar sarısı bıyığıyla kendinden emin

Bektaşi edasıyla biraz mağrurlu yürürken birisi

Kimisi dünyanın en büyük hazinesi

Çocukluğunu saklamış

Mahzun ve mahçup

Kirpiklerinin arasına

Hüzün, hüzün, hüzün dokunsan değil

Zaten ağlıyor yüzü içine derin kederler içinde

Belli ki evi dar geliyor sokaklar sırdaşı oluyor kimi

Amma da

Ne güzel isimli sokaklar var, diyor

Kaldırımlar boyu volta atarken

Yıldızlı, çiçekli, eski zaman efsaneleri gibi efsunlu

Bu kaçıncıdır bu dırdır, bu asabiyet

Bitmez mi deyip

Kırk yıllık komşusundan yakınıyor kimi

Kediler bir alem yahu sahi

Hiç söz etmesek olur mu onlardan

Her birisinin öyküsü tüm insanlarınkinden çok

Ama çoğunun keyfine diyecek yok

Biraz karın tokluğu, biraz sıcak görünce

Tüm tasaları bitiyor, çok uzaklara gidiyor

Öyle ya ne koca dayağı, ne barınma derdi

Ne de kira derdi var başlarında

Her vapur düdüğü çalanda

Ağızları yüreklerine gelmiyor ya

Apansız sanrılar içinde geçim ve yaşam denen

Çözümsüz bilmecenin içinde kaybolan

Hayalleri zaman zaman darmadağın olan

Kederli gözlerle ufka dalan

Ana ve baba olma yükü altında ezilenler gibi

Ama ne yalan söylemeli

Şöyle keyifli keyifli

Serilip horlamaları unutturuyor sahiden

Tüm insanların her türlü hallerini, huylarını, homurtularını...

Ayhan Aydın

9 Kasım 2021