Çocuktunuz Çoktunuz

Yaşamın içinden, ateş çemberlerinden, zorlu yollardan, her türlü çilelerden geçerek gelen geçmişin anılarını yüreğinde bir sır gibi, insan sevgisini bir kor gibi saklayan Mehmet Kılınç canımızın Çocuktunuz Çoktunuz isimli şiir kitabını bugün okudum.

Dün Divriği Pilav ve Kültür Günü’nde bir araya gelip sohbet ettiğimiz Mehmet Kılınç şu anda oturduğum Rumelihisarüstü’nde uzun yıllar yaşamış, bir gönül insanı.

Geçmişin tüm güzelliklerini sevgiyle yâd edip, geleceğin dünyasında barışın, dostluğun, kardeşliğin hâkim olmasını isteyen Yazar – Şair Mehmet Kılınç canımızın Çocuktunuz Çoktunuz isimli kitabı beni etkiledi.

Çocukluk hepimizin geçmiş hafızası, bazen acısı, sızısı, unutamadığı özlem dolu geçmişi.

Ama çocuklar tüm dünyada ve ülkemizde yüzyıllar geçtikçe daha mutlu bir yaşamı hak ederlerken her geçen gün yoksulluğun pençesinde acı çeken bir büyük parçamız oluyorlar.

Yüz binlerce çocuk savaş meydanlarında ölüm – kalım ikileminde yaşıyor. Milyonlarcası açlık çekiyor. Milyonlarcası zorla çalıştırılıyor, köle muamelesi görüyor bu dünyada.

Türkiye’de ise; kendi karanlık rejimini devam ettirmek isteyen otokrat yönetim çocuklarımızın kanını emmeye, rejimin sürdürmek,  yandaşlarını daha rahat yaşatmak için her geçen gün kıstıkları devlet imkânları yavrularımızdan esirgeyerek onların ve bizlerin yarınlarını yok ediyor.

Yüz binlerce çocuk işçi her türlü kötü muamele içinde çalıştırılırken, yüz binlercesi okullarından koparılıyor, çocuk yaşta evlendiriliyor, dayak, kötü muamele, şiddetin öznesi oluyor…

Yüreğim bazen kanayarak okuduğum derin ve anlamlı şiirleriyle Mehmet Kılınç çocuk gerçeğini en yalın, acıtıcı, duygusal bir şekilde dizelerinde işlemiş.

Yüreği günlü var olsun…

Muhabbetle sevgili dostlar…

Ayhan Aydın

15 Eylül 2025

Mehmet Kılınç, Çocuktunuz Çoktunuz, Lagün Yayınları, Temmuz 2017, İstanbul

ÇOCUKTUNUZ ÇOKTUNUZ

Yarımız sınız,

geceleri uyku kaçıran

ağrı nöbetleri tutturan,

buram buram sevgi kokan

Ne kadar çoksunuz, çocuksunuz

hastane acilleri,

otobüsler, minübüsler,

parklar çocuk dolu.

Salıncaklar yetersiz.

Ne kadar çoksunuz

Savaşlar da, afetler de,

çadırlar önlerinde,

sek sek çizgilerinde

çok uzaklar da sapanlar nöbetinde

Asya’da, Afrika’da

açlık seferindesiniz

Ne kadar çoksunuz, çocuksunuz.

Umutsunuz, ufuksunuz.

Masum, yaramaz, haylaz.

El bebek, gül bebek.

Bazen elinde değnek

Süreye celep,

Mevsimlik yarı yevmiyeli

İşçisiniz.

Çocuksunuz, çoksunuz

Boya sandıklı okul çantası

başında hayal hayal simitleri.

Atölyede lokma takımı parçası

ana baba kaygusu, ebe dede korkusu

Çoksunuz, çocuksunuz.

Cami avlusu terkinde,

Köşe başı tacirlerinin elinde,

Tinerler deminde,

Bazen kelime seferberliğinde

Değnek nizası dizilişinde,

İtaate biyat zeminindesiniz

Çocuksunuz, çoksunuz.

Bir yumartada iki parça

Okuldan kaçaksınız.

Villada, yalıda, sitede izole obez.

Temassız toprak, baz antenisiniz.

Lösemili, engellisiniz.

Çoksunuz, çocuksunuz.

Bir ayrılıkta çok parça.

İki ana, iki babasınız

Hepsinden fazlasınız.

Sokaklasınız, kaldırımsınız.

Çok, çok, çoksunuz

Çocuksunuz.  (Sayfa: 10-11)